ZBIORY FOLKLORU MUZYCZNEGO

REPOZYTORIUM CYFROWE ETNOFON

 

Zbiory Folkloru Muzycznego Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie

ZFM powstały w celu dokumentowania, archiwizowania, opracowywania i udostępniania folkloru muzycznego z obszaru Lubelszczyzny. Są to nagrania dźwiękowe, transkrypcje słowno-muzyczne repertuaru wokalnego, transkrypcje muzyki instrumentalnej (w tym zapisy partyturowe); w mniejszej części jest to dokumentacja dotycząca wykonawców, a więc ich życiorysy, fotografie, zeszyty ręcznie pisane i maszynopisy z tekstami folkloru.

Nagrania były realizowane przez pracowników Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie oraz osoby współpracujące z MWL podczas badań terenowych. Pieśni i muzykę zaczęto zbierać w latach 70. XX wieku, wraz z szerszym kontekstem dotyczącym obrzędowości dorocznej i rodzinnej, które prowadzono równolegle z badaniami nad kulturą materialną Lubelszczyzny. Zgodnie ze statutem instytucji, który określał szerokie zadania w zakresie prac naukowo-badawczych nad całokształtem kultury ludowej regionu, folklor muzyczny stał się częścią badań nad kulturą społeczną i folklorem. Zasadniczy trzon kolekcji stanowią nagrania poczynione przez Włodzimierza Dębskiego lub przez niego opracowane.

Włodzimierz Dębski (1922-1998) był pedagogiem, kompozytorem, teoretykiem muzyki i etnomuzykologiem. Pasjonował się malarstwem oraz, jako uczestnik, pielęgnował pamięć obrony kościoła w Kisielinie przed UPA w 1943 roku. Urodził się 24 lipca we Lwowie, zmarł 21 września 1998 w Lublinie. Młodość spędził na Wołyniu, uczęszczając do szkoły powszechnej w Kisielinie, do gimnazjum w Łucku oraz do gimnazjum Ojców Pijarów w Lubieszowie. Jako nauczyciel podjął pracę w Kisielinie od roku 1939, nauczycielem był także po wojnie, m.in. w Strzelcach Krajeńskich.

Podczas studiów w Poznaniu poznał Mariana Sobieskiego, wybitnego polskiego etnomuzykologa, a pod koniec studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel, potem także dyrektor szkół muzycznych: w Wałbrzychu, Kielcach i Lublinie. Zorganizował i prowadził szkołę muzyczną im. Karola Lipińskiego, średnią szkołę muzyczną im. Tadeusza Szeligowskiego; uczył przedmiotów teoretycznych, w tym polskiego folkloru muzycznego.

Będąc na emeryturze, latach 1975-1988 pracował w Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Dokonywał nagrań i opracowywał lubelskie pieśni ludowe oraz muzykę instrumentalną. Część materiałów zasiliła wydany w 2011 roku tom Lubelski z serii Polska Pieśń i Muzyka Ludowa. Źródła i Materiały pod redakcją Jerzego Bartmińskiego. Spodręki założyciela Zbiorów Folkloru Muzycznego MWL wyszło kilka tysięcy zapisów nutowych pieśni i melodii instrumentalnych wykonywanych przez znakomitych śpiewaków, muzykantów indywidualnych a także kapele instrumentalne oraz orkiestry i kapele dęte.

 

 

Zbiory fonograficzne utrwalone są na różnego typu nośnikach. Są to taśmy magnetofonowe na szpuli (75 sztuk), taśmy małe Stillon (14 sztuk), taśmy magnetofonowe w kasecie Samsung (100 sztuk). Dokumentację uzupełniającą stanowią: teki z transkrypcjami i notatkami rękopiśmiennymi oraz inwentarze, wykazy, bibliografia źródeł, literatury, rękopisy opracowań sporządzone przez Włodzimierza Dębskiego na potrzeby pierwotnej wersji antologii lubelskiego repertuaru wokalnego.

Aktualnie Zbiory Folkloru Muzycznego są sukcesywnie powiększane o rejestracje wybranych wydarzeń muzealnych oraz materiały pozyskiwane podczas badań terenowych.

W roku 2024 Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie otrzymało dofinansowanie na realizację projektu „Archiwizacja, opracowanie i udostępnianie Zbiorów Folkloru Muzycznego Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Etap I”.

W roku 1975 Włodzimierz Dębski, założyciel Zbiorów Folkloru Muzycznego Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie tak pisał o jednej ze śpiewaczek, której nagrania jako pierwsze zaczął opracowywać:

„Irena Zborowska-Mazurkowa ur. 27 XII 1943 roku w Turkmenii, tam bowiem zagnały jej rodziców losy wojny, dzieciństwo swe i lata młodości spędziła w Dąbrowie koło Tomaszowa Lubelskiego. Repertuar przejęła od matki Marii, od Leokadii Ratajczyk, Marii Wiśniewskiej, Zofii Brzezickiej zamieszkałych w Dąbrowie i Zofii Kubas z Wieprzowa. Znana jest w okolicy jako śpiewaczka ludowa biorąca udział w weselach, dożynkach, dniach miejscowości i innych uroczystościach. Wielokrotny udział w Festiwalu Śpiewaków i Kapel Ludowych w Kazimierzu mad Wisłą przyniósł jej wyróżnienie w 1969 roku, a w 1970 trzecie miejsce (…).”

Na zdjęciach:

Zapis przyśpiewki Oj, nie wim, bo ja nie wim jak ludziom dogodzić z „Wyboru pieśni ludowych Ireny Zborowskiej” przygotowanego przez Włodzimierza Dębskiego;

 

Wanda Drewniakowa, z domu Bartoń, urodziła się w 1928 roku w Maryniowie, gm. Milejów w powiecie łęczyńskim. Pieśni nauczyła się od niejakiego Szabały i od Franciszki Baryły z Maryniowa. Od roku 1955 mieszkała w Ciechankach Łańcuchowskich, gdzie w opinii mieszkańców uchodziła za śpiewaczkę, występowała też na różnych uroczystościach.

W grudniu 1975 roku, pracownik Muzeum Wsi Lubelskiej, Włodzimierz Sławosz Dębski, przeprowadził nagrania z mieszkańcami Ciechanek Łańcuchowskich, a transkrypcji słowno-muzycznej dokonał w styczniu następnego roku. Nagrania znajdują się w Zbiorach Folkloru Muzycznego Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Materiały te opracowywane są w ramach projektu „Archiwizacja, opracowanie i udostępnianie Zbiorów Folkloru Muzycznego Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Etap I”.

Na fotografiach: fragmenty zapisów Włodzimierza Dębskiego, stanowiące dokumentację uzupełniającą do nagrań fonicznych. Fragmenty rękopisu Wandy Drewniakowej z tekstem pieśni zwanej „Chłopskie wesele” o incipicie Różne pieśni są śpiewane i tematy wyzyskane; Taśma 2A i Teka 4 w ZFM MWL.

 

Przedsięwzięcie jest dotowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kultura Tradycyjna i Ludowa 2024. Projekt ma na celu kompleksowe uporządkowanie, opracowanie i udostępnienie Zbiorów Folkloru Muzycznego, tj. nagrań pieśni i muzyki tradycyjnej, wraz z istniejącą dokumentacją z Zasobów Naukowych Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie. Partnerami projektu są Instytut Nauk o Kulturze UMCS oraz Zbiory Fonograficzne Instytutu Sztuki PAN.

W minioną sobotę w Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie miał miejsce panel ekspercki

ZBIORY FONOGRAFICZNE W MUZEACH. AKTUALNE PROBLEMY I WYZWANIA.

Organizatorem panelu było Polskie Seminarium Etnomuzykologiczne, a współorganizatorami – Instytut Nauk o Kulturze UMCS oraz Zbiory Fonograficzne IS PAN. Patronat medialny objęło Pismo Folkowe.

W panelu jako pierwsza zabrała głos dr hab. Katarzyna Smyk, prof. UMCS reprezentująca Katedrę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego w Instytucie Nauk o Kulturze UMCS. Prelegentka podjęła temat zbiorów fonograficznych w świetle zapisów Konwencji UNESCO 2003. Dr Agata Krajewska-Mikosz, badaczka w Pracowni Etnomuzykologii  ISPAN przedstawiła miejsce nagrań dźwiękowych i zbiorów muzycznych w misji muzeów na przykładzie Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”, z którym współpracuje od kilku lat opracowując zbiory prof. Adolfa Dygacza. Kolejna prezentacja dotyczyła nagrań śpiewów i muzyki ludowej Muzeum Wsi Lubelskiej, które w tym roku są opracowywane i digitalizowane przez Zbiory Fonograficzne IS PAN. Działanie to dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury. Dr Jacek Jackowski pokazał kolekcję muzealną i omówił działania dotyczące digitalizacji, konserwacji oraz opracowania merytorycznego i archiwizacji, które przypadły na I etap prac.

Druga część panelu poświęcona była zagadnieniom digitalizacji i udostępniania wizualnych zasobów cyfrowych. Jako pierwsza wystąpiła Aleksandra Sztal, pracująca w Dziale Informatyki i Cyfryzacji Muzeum Narodowego w Lublinie. Na podstawie doświadczeń MNwL ukazała techniki dokumentacji trójwymiarowej obiektów dziedzictwa kulturowego oraz ich praktyczne wykorzystanie w konkretnych realizacjach. Ostatnimi prelegentami byli Robert Miedziocha i Wojciech Miedziocha, reprezentujący Poligon Studio. W swojej działalności zawodowej zajmują się oni wykorzystaniem multimediów w instytucjach kultury i muzeach, realizując dla tychże placówek szereg projektów. Podczas sobotniego panelu podali całe spektrum działań, które mogą dziś wspierać sektor kultury w zabezpieczaniu i upowszechnianiu dziedzictwa.

Po prezentacjach miała miejsce, moderowana przez dr Agatę Kusto dyskusja, która pokazała zainteresowanie poruszaną problematyka a także konieczność wymiany doświadczeń między specjalistami i badaczami zajmującymi się na co dzień odrębnymi przejawami dziedzictwa, jak obraz i dźwięk.

Dziękujemy Panelistom i wszystkim odbiorcom za udział w wydarzeniu. Mamy nadzieję, że projekt opracowywania Zbiorów Folkloru Muzycznego MWL będzie kontynuowany i wkrótce będziemy mogli podzielić się wynikami kolejnych działań.

REPOZYTORIUM CYFROWE ETNOFON